Mos’anne

In 1988 ontdekten archeologen de skeletresten van een tiental prehistorische vrouwen in de Margaux-grot in de buurt van Dinant, in de provincie Namen. Ze leefden ongeveer 10.500 jaar geleden en werden in de grot begraven. Van een van deze vrouwen lieten onderzoekers van de UGent een levensechte gezichtsreconstructie maken.

Wetenschappelijk onderzoek

De reconstructie vormt het sluitstuk van een grootschalig, interdisciplinair onderzoek van de UGent naar het leven van de laatste jagers-verzamelaars in België, zo’n 11.500 tot 7.500 jaar geleden.

Het onderzoek stond onder leiding van professor Isabelle De Groote, in samenwerking met collega’s van het Waalse Agentschap Onroerend Erfgoed, Durham University en het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen.

DNA-analyse

De onderzoekers slaagden erin DNA te extraheren uit de schedel van de vrouw. Voor een skelet van die ouderdom bleek het DNA uitzonderlijk goed bewaard.

De analyse van het DNA wees uit dat de vrouw blauwe ogen en een donkere haarkleur had, net als veel andere mensen die toen in West-Europa leefden. Op basis van schedelkenmerken en tandenslijtage konden de onderzoekers afleiden dat de vrouw stierf rond haar 45ste levensjaar.

Gezichtsreconstructie

De gezichtsreconstructie is het werk van de Nederlandse tweelingbroers Alfons en Adrie Kennis, die al tientallen jaren levensechte reconstructies maken van prehistorische mensen en dieren. Op hun palmares staat ook die van Ötzi, de wereldberoemde ijsmummie die in 1991 in de Alpen werd teruggevonden.

Mos’anne

De UGent lanceerde een publieke oproep om de vrouw een naam te geven. Onder meer de VRT werkte eraan mee. Mensen konden kiezen uit drie opties. Bijna 5000 mensen gingen op de oproep in. Er werd gekozen voor Mos’anne, een verwijzing naar de Latijnse naam van de Maas.